پاییز

  باران و چتر و شال و شنل بود و مــا دوتا

  جوی و دو جفت چکمه و گل بود و ما دوتا

  وقتی نــگاه من به تو افــتاد , ســرنوشـــت

  تصدیق گفته های « هگل » بود و ما دوتا

  روز قرار اول و میز و سکوت و چای

  سنگیــــنی هـــوای هتــــل بود و ما دوتا

  افــتاد روی مــیز ورق های ســـرنوشــت

  فنجان و فال و بی بی و دل بود و ما دوتا

  کـم کـم زمانــــه داشــت به هم می رساندمان

  در کوچه ساز و تمبک و کل بود و ما دوتــا

  تا آفتاب زد همه جا تـــــار شد بـرام

  دنیا چقدر سرد و کسل بود و ما دوتا

  از خواب می پریم که این ماجرا فقط

  یک آرزوی مانده به دل بود و ما دوتا ...

                                                                     "نجمه زارع"

   این شعرو گرافی هم  تقدیم شما...