گریه ی آخر

نوشته شده در توسط امیررضا صافحیان.

   در انتـظار های خـودت غـــوطه ور شـــده ای

   شـــاعر به عشـــق همـــان یـک نفر شــــده ای

   مـــی گویــدت تــــو را فقـط بــرای خــودت...

   می خواهـد و گمان می کنی که خــر شــده ای

                               ***

   حتـــا خــودت هـــم خســـته از افکـار تکراری

   "می بینمت"..."می خواهمت"...رفتار تکراری

   هــرروز مـــی خــواهد برایـــت خـــاص باشد

  تــغیـــیــر و تـغیــیـــرات با تــــکرار تــکراری

                               ***

   چـــــــــک می کنی با یـاد او ایمیــــل هایت را

   غم گـــریه ها در شعر و مـــرگ میل هایت را

   در تــو به پـــایـان مــی رساند گــریه ی آخـــر

  عــکس خـودت را در کنـارش - خنده ی آخــــر-...

                                                                      "صافحیان"


   واین رباعی طنز:

   این شـــــهر برایمان کـذایی شـــده است

   خوبی و بـدی حکم قضـایی شـــده است

   در این هــمه ســـازمان وابســته به هـم

   الگـــوی همه علـــی دایــی شـــده است

                                                                     "صافحیان"